zaterdag 13 juni 2009

Boekomslag Keizerin uit het volk 2009



Paul Donker Duyvis Home
Boekomslag 2009
Keizerin uit het volk
John Burnham Schwartz


Auteur: John Burnham Schwartz
ISBN: 978 90 234 3768 0
Jaar: 2009
Omvang: 320 bladzijden
Uitgever: De Bezige Bij
Prijs: € 12.50
Vertaling: Guus Houtzager
Ontwerp: studiojandeboer.nl
Foto Omslag: Paul Donker Duyvis

Over dit boek
Het is 1959 wanneer Haruko trouwt met de Japanse kroonprins en daarmee de eerste niet-aristocratische kroonprinses wordt in deze zeer mysterieuze en hermetisch gesloten monarchie. Onmiddellijk wordt ze geconfronteerd met de wreedheid en verdachtmakingen van de keizerin en haar volgelingen, die slechts geïnteresseerd zijn in een nieuwe troonopvolger. Op pure wilskracht weet ze zich staande te houden, tegen de invloed van de keizerlijke bureaucraten in.
Dertig jaar later, nu zelf keizerin, speelt ze een cruciale rol als ze een andere briljante vrouw – de diplomate Keiko – ertoe probeert over te halen het huwelijksaanzoek van haar zoon, de kroonprins, te accepteren. De gevolgen zijn tragisch en ingrijpend.

Keizerin uit het volk is het bezwerende en ontroerende verhaal van een onmenselijk rigide bestaan en van de complexe relatie tussen twee vrouwen die elkaar beter begrijpen dan wie dan ook.


Keizerin uit het volk:
het onmenselijke leven van Michiko & Masako

Japanse toeristen in New York vragen in boekwinkels fluisterend en heel discreet om het boek 'Keizerin uit het volk' over de vrouwen aan het Japanse hof. Het boek wordt in Japan niet uitgebracht. Auteur John Burnham Schwartz vindt het 'jammer', maar aan de andere kant is hij ook 'blij'. ,,Nu hoef ik niet naar Japan. Dat zou toch gevaarlijk zijn geweest."

De Amerikaanse schrijver John Burnham Schwartz heeft gedaan wat geen Japanner zou durven. Hij is in het hoofd gekropen van keizerin Michiko en haar schoondochter prinses Masako. Twee burgermeisjes die door een Japanse kroonprins het hof zijn gemaakt en die door hun huwelijk zijn toegetreden tot de meest gesloten vorstelijke familie ter wereld. Beiden zijn opgelopen tegen de onverbiddelijke, allesbepalende keizerlijke hofhouding, de Kunaicho. Beiden zijn daar ook min of meer aan onderdoor gegaan.

,,Niemand weet wat zich afspeelt binnen de paleismuren, laat staan dat iemand weet wat zich afspeelt in de hoofden van deze goed opgeleide, intelligente vrouwen", vertelt John Burnham Schwartz tijdens een bezoek aan Amsterdam. ,,Michiko Shoda en Masako Owada leidden voor hun huwelijk een normaal leven, studeerden in het buitenland, reisden en Masako had kans op een prachtige diplomatieke loopbaan. Opeens komen ze in een gouden gevangenis terecht, waar hun hele wezen en bestaan wordt ontkend. Hoe moeten zij zich voelen?"

Michiko, echtgenote van keizer Akihito, kreeg een zenuwinzinking, raakte enkele maanden haar stem kwijt en kreeg onlangs weer fysieke problemen van de stress. Masako is de klap nooit te boven gekomen en lijdt nog steeds. Dat ze niet voor een mannelijke troonopvolger kon zorgen, wordt haar nagedragen. ,,Bedenk dat Michiko in 1959 als burgermeisje in een wereld terecht kwam waarin haar schoonvader keizer Hirohito dertien jaar eerder nog werd vereerd als God. Aan het hof en bij de hofhouding was niet veel veranderd. De keizer en zijn familie moeten symbolen zijn, zonder eigen persoonlijkheid", vertelt Burnham Schwartz. ,,Keizer Akihito heeft wel dingen veranderd. Hij is de eerste keizer die stopt voor een stoplicht en hij heeft de keizerlijke ontlastingonderzoeker met pensioen gestuurd, maar het wezen van het keizerlijke leven is niet veranderd. Masako moet dat hebben aangevoeld. Ze heeft niet voor niks kroonprins Naruhito drie keer afgewezen," zegt hij.

John Burnham Schwartz benadrukt dat hij schrijver is, 'geen historicus'. ,,Ik ben geïnteresseerd in het menselijke verhaal, hoe mensen reageren onder extreme druk en in bijzondere omstandigheden. Wat gebeurt er dan met iemand?" Een oudtante van hem vertaalde ooit gedichten die keizerin Michiko voor kinderen had geschreven. Ze sprak ook met haar. ,,Ze vroeg honderduit, het was net alsof ze door mijn tante een beeld wilde krijgen van hoe haar eigen leven eruit had kunnen zien."

Het verhaal zette Burnham Schwartz aan het denken. Affiniteit met Japan was er al. Hij studeerde Japankunde aan Harvard en kreeg daardoor achtergrond en inzicht in het Japanse denken. ,,Maar ik wilde geen geschiedenisboek of een biografie schrijven, maar een roman, met verzonnen personen. Anders kun je je ook niet in hun gedachten verplaatsen. Daar weet je immers niets van, dus kun je het maar beter verzinnen", zegt de schrijver. Hij slaagt er goed in een beeld en de sfeer op te wekken van het verstikkende hofleven. Michiko heet in het boek Haruko, Masako werd Keiko. De grote lijnen uit hun levensverhaal worden gevolgd, maar de inkleuring is fictie.

De auteur heeft stad en land afgezocht naar feitelijk materiaal. ,,Wat is de kleur van het tapijt in het paleis?", vroeg hij aan de kamerheer van Akihito. Geen antwoord. Hij sprak ook met een oude vriendin van de keizerin, maar veel wijzer werd hij er niet van. ,,Iedereen zwijgt." Van Michiko kreeg hij wel een reactie: ze stuurde de teksten van haar strak geregisseerde eerdere persconferenties en toespraken. ,,Ze weet van dit boek", zegt hij. ,,Een exemplaar is ook op weg naar Tokio. Ik ben benieuwd of ik er ooit wat van hoor. Hoe ze het vindt dat iemand anders probeert om haar verhaal te vertellen alsof ze het zelf heeft opgeschreven. Dat maakt het in Japanse ogen ook zo brutaal, dat is nog nooit gebeurd."

Burnham Schwartz blijft daarom zelf ook weg uit Tokio. ,,Iemand die in 1960 een satirisch verhaal schreef over de keizer werd daarna met een samoeraizwaard aangevallen, zijn vrouw werd gedood en hij moest het land uit vluchten. Daar heb ik geen behoefte aan."
Meer over Het onmenselijke leven van Michiko & Masako
http://gpdhome.typepad.com/boeken_royalblognl/2008/03/kezierin-uit-he.html

Links
De Avonden, 18 februari 2008 Wim Brands in gesprek met John Burnham Schwartz over zijn roman 'Keizerin uit het volk'.
De Bezige Bij Uitgeverij
Meer boeken van John Burnham Schwartz
Website John Burnham Schwartz
Website PDD Studio DM Fotografie

dinsdag 21 april 2009

Nuclear Inpectors 2009 Busan S. Korea


Nuclear Inpectors 2009
Atomic Secrets / AtoomGeheimen
Installatie / Performance
Paul Donker Duyvis / Harald de Bree

Haeundae Beach, Busan S.Korea 21-4-2009
Nine Dragon Heads 2009 - Island
Curator: Park Byoun-Uk
Co Curator: Kim Yi Sun
.
Performance aan het strand van Busan, Zuid Korea.
.
Noord en Zuid Korea leven nog altijd in onmin met elkaar.
Een hereniging lijkt verder weg dan ooit.
Voortdurend laait de koude oorlog weer op met een schietincident, pogingen tot invasies en vooral de gevaarlijke Nucleaire dreiging van Noord Korea.
Deze Performance beoogt de aandacht op een absurde situatie tevestigen, die onnodig lang voortduurt, met een relativerend optreden.

info:
www.9dragonheads.com
about.me/pddstudio
http://www.harolddebree.nl



maandag 23 februari 2009

Two Mannequins Amsterdam 15-feb-2009


Two Mannequins
Amsterdam 15-feb-2009
©photo: Paul Donker Duyvis / PDD Studio
for Kant Amsterdam

vrijdag 30 januari 2009

Genitale verminking is een zwaar misdrijf

Genitale verminking is een zwaar misdrijf,
dat hard bestreden moet worden

Genitale verminking bij meisjes, eufemistisch aangeduid als besnijdenis, moet veel harder aangepakt worden.
Staatssecretaris Jet Bussemaker (Volksgezondheid) overweegt naar Frans voorbeeld om ouders van meisjes die op vakantie gaan naar hun land van herkomst, een contract mee te geven waarin staat dat genitale verminking in Nederland strafbaar is en de ouders gevangenisstraf kan opleveren.
zie: Commentaar Trouw
30 januari 2009

woensdag 28 januari 2009

Chieko Donker Duyvis speelt Cello in Concertgebouw voor opname AT5 TV Basta-uitzending 29 jan.2009


Chieko Donker Duyvis speelt Cello in Concertgebouw
AT5 TV Basta uitzending 26 Januari 2009
Zie Online Uitzending 26 januari 2009
Vier talentvolle leerlingen van Muziekschool Amsterdam mochten als aanstormende solisten figuren in een AT5 special van 23 min. over het Concertgebouw te Amsterdam:
Nina Liburd (11 jaar) Hoorn
Joel Wilson (10 jaar) Saxofoon
Chieko Donker Duyvis (11 jaar) Cello
Lucie Horsch (9 jaar) Blokfluit


dank! Mirjam Wijler, docent Cello Muziekschool Amsterdam

Lesbrief voor Basisscholen aflevering 11
Het Concertgebouw
maandag 26 januari 2009 • Bron AT5 TV Amsterdam


Lesbrief aflevering 11 - Het Concertgebouw


Je bent er vast wel eens langsgelopen: het Concertgebouw. Het is een opvallend gebouw aan het Museumplein in stadsdeel Oud-Zuid. Je kunt het herkennen aan het gouden harpje bovenop het dak.

In het Concertgebouw worden vooral klassieke concerten gegeven, maar je kunt er ook genieten van jazz. En soms zijn er speciale kinderconcerten!

Muzikanten en orkesten uit veel verschillende landen komen naar het Concertgebouw om daar te spelen. Het Concertgebouw heeft ook een eigen orkest: het Koninklijk Concertgebouworkest. Dit orkest is volgens kenners het beste orkest van de hele wereld!

120 jaar oud
Concertgebouw in weiland 1888

In het jaar 1888, nu dus ongeveer 120 jaar geleden, is het Concertgebouw geopend. Het idee van de bouw ontstond tijdens een vergadering van vijf deftige Amsterdamse mannen. Klassieke muziek was erg populair in die tijd. Maar volgens deze vijf heren was er geen goede zaal waar deze muziek echt tot haar recht kwam. De ene zaal was te klein, en de andere zaal had een slechte akoestiek. Dat betekent dat de muziek niet goed klonk in een bepaalde ruimte.

Muziek in ‘t weiland

Amsterdam had dus een nieuwe, grote concertzaal nodig met een goede akoestiek, zodat de klanken van de instrumenten overal zo mooi mogelijk te horen waren. Dit ging natuurlijk wel wat kosten. Daarom bedachten de heren dat iedereen aandelen kon kopen in het nieuwe Concertgebouw. Mensen konden dus hun eigen stukje van het Concertgebouw kopen en zo was iedereen een beetje eigenaar van het gebouw.

In de polder, niet ver van het Rijksmuseum, was de grond goedkoop. Het was de ideale plek! Kan jij je voorstellen, dat je 120 jaar geleden leefde en met een rijtuig tussen de koeien(poep) door moest om bij het Concertgebouw te komen?

Klassieke bouwstijl

De architect van het Concertgebouw is Dolf van Gendt. Hij vond dat het Concertgebouw een klassieke uitstraling moest hebben. Hij koos daarom voor een bouwstijl die lijkt op de Grieks klassieke stijl. Je ziet dat bijvoorbeeld aan de pilaren of EngeltjesGriekse zuilen. Je kunt goed zien dat het gebouw met muziek te maken heeft. Overal zijn engeltjes en andere figuren te zien die muziek spelen. Aan de voorkant zie je tussen de zuilen de hoofden van Bach, Beethoven en Sweelinck: drie hele belangrijke componisten van klassieke muziek.

Een ander grappig detail van het ontwerp is, dat er op het dak een gouden lier staat. Een lier is een muziekinstrument uit de klassieke oudheid. Het is een soort harp en hij staat symbool voor muziek en dichtkunst. Deze lier moet heel soms worden bijgewerkt, omdat de gouden verflaag is afgebladderd. Dan moet je als schilder geen hoogtevrees hebben…

Luisteren achter een hek
Vroeger bestond het Concertgebouw uit twee Concertzalen, Vestiaires (daar konden mensen hun jas en hoed ophangen tijdens een concert), Koorzalen (waar de koorleden hun stemmen konden ‘opwarmen’ voor het concert), Stemkamer (hier konden de orkestleden hun instrumenten konden stemmen en inspelen), Restauratie (voor eten en drinken) en de TuinconcertgebouwRookzaal. Er waren ook woningen en een tuin. In die tuin werden ook concerten gegeven. Mensen die niet genoeg geld hadden om een kaartje te betalen, gingen dan vaak bij het hek staan, om toch een beetje te kunnen meegenieten van de muziek. Zij werden daarom ook wel spottend ‘hek-leden’ genoemd.

Sinds het eerste concert zijn er wel wat dingen veranderd. De spiegelzaal bijvoorbeeld is er pas later bijgebouwd.

Obers in de Concertzaal
Het bezoeken van een concert in het Concertgebouw was zo’n 100 jaar geleden nog een hele andere belevenis dan nu. Mensen mochten toen nog in de Grote en in de Kleine Concertzaal koffie drinken en kletsen met elkaar. Er liepen zelfs obers rond. En in de Spiegelzaal kon je roken zonder ‘last’ te hebben van de muziek! Tegenwoordig is dat helemaal anders. Mensen die een concert bezoeken, komen echt voor de muziek.

Wist jij…
- Dat er in de Grote Zaal wel 2000 stoeltjes staan?
- Dat sommige mensen denken dat er een geest in het Concertgebouw woont? Er gebeuren soms vreemde dingen, zoals het verdwijnen van brillen of dirigeerstokjes, of er gaan zomaar lichten aan of uit…
- Dat het Concertgebouw ooit bijna is ingestort? In 1985 waren de heipalen (de palen waar het gebouw op steunt) grotendeels verrot. Na een grote geldinzamelingsactie is het gebouw weer hersteld.
- Dat er in het Concertgebouw meer dan 750 concerten per jaar worden gegeven? Behalve klassieke concerten zijn er ook pop-, jazz- en wereldmuziekconcerten.
- Dat er in het Concertgebouw ook ooit bokswedstrijden en missverkiezingen zijn gehouden?
- Dat er ook voor kinderen veel te beleven is in het Concertgebouw, zoals speciale kinderconcerten voor en door jonge musici? Kijk voor meer informatie op www.concertgebouw.nl

Klik hier om de nieuwste Basta te bekijken

zaterdag 10 januari 2009

Hollanders worden vriendelijker als het vriest, dan ontdooien ze!


Hollanders worden vriendelijker als het vriest,
dan ontdooien ze!

PDD
10-1-2009

zaterdag 13 december 2008

Buurtbemiddeling is nu booming 'business'

Succesvolle Buurtbemiddeling Deventer krijgt de Gemeentelijke Vrijwilligersprijs 2009. De derde trofee in haar zesenhalf jarige bestaan. De Stentor in gesprek met Yolande Donker Duyvis, coördinator Buurtbemiddeling Deventer.

door Sandra Bouck | de Stentor | vrijdag 12 december 2008


vlnr. Thea Versluis, Virgil van de Vijver, Peter Duivenvoorde en Susan Bijker. De buren tussen de straten Waterjuffer en Libel in de Deventer nieuwbouwwijk Colmschate waar het lastig rijden is als er geparkeerd wordt. | Foto Ronald Hissink


Buurtbemiddeling is nu booming 'business'
de Stentor in gesprek met Yolande Donker Duyvis, Coördinator Buurtbemiddeling Deventer.
DEVENTER - Buurtbemiddeling is booming 'business', hoewel de voorziening geen bedrijfstak is, omdat het praktisch helemaal met vrijwilligers gebeurt. In Nederland zijn 110 van dergelijke initiatieven. Buurtbemiddeling Deventer draait nu zesenhalf jaar vanuit het activiteitencentrum aan de Smyrnastraat. Eerst projectmatig maar sinds vorig jaar als structurele voorziening. Niet meer weg te denken dus.

Enthousiaste aanjager is Yolande Donker Duyvis, coördinator, die met brede armgebaren duidelijk maakt hoe blij ze is met de erkenning, vooral voor 'haar' vrijwilligers, in de vorm van de Vrijwilligersprijs 2009. "Dit hebben ze zo verschrikkelijk verdiend. Weet je wel hoe pittig het is? Het is een kunst om mensen weer aan het praten te krijgen. Dat kun je alleen als je vanuit je hart bemiddelt. Met liefde, maar juist zonder enig oordeel over de leefwijze van mensen. Zo'n gezamenlijk gesprek gebeurt op neutraal terrein en de bemiddelaars zijn altijd met z'n tweeën."

Yolande begon in mei 2002 met acht bemiddelaars. Nu zijn er negentien, onder wie enkele die Arabisch en Turks spreken. "We hebben er zelfs vijf op de wachtlijst. Geweldig, niet?" Zelf wordt ze betaald voor 18 uur in de week en sinds kort wordt ze administratief bijgestaan door Fenna Lont die acht uur per week aan de Smyrnastraat te vinden is. Mensen die bemiddeling zoeken kunnen gewoon binnenlopen. Maar meestal belt iemand als hij een klacht heeft.

Feitelijk is een conflict dan al geëscaleerd. Het begint meestal klein en op een gegeven moment stapelen de ergernissen zich zó op dat mensen niet meer met elkaar praten. "De partijen krijgen bepaalde beelden van elkaar, 'die man is een aso', die helemaal niets meer met de realiteit te maken hebben. Als je niet meer praat, worden die beelden ook niet gecorrigeerd. In feite raken mensen in hun situatie gegijzeld. Bemiddelaars proberen de mensen weer begrip te laten krijgen voor andermans problemen."

Dat lukt vaak ook. Uit het verslag over de eerste helft van dit jaar blijkt dat van de vijfenveertig zaken, er vijfendertig positief zijn opgelost (74%). Er waren tien zaken die na (telefonische) intake zijn opgelost; zeven geslaagde bemiddelingen, acht doorverwijzingen en in 10 gevallen is informatie en advies gegeven. In vijf gevallen wilde een van de partijen niet meewerken, vier keer kwam er (ook na bemiddeling) geen oplossing uit de bus en in enkele gevallen is een van de partijen verhuisd.

Zie ook: * Inkeer kwam toen niemand meer gedag zei...
Zie ook: * Zestien organisaties genomineerd voor Deventer vrijwilligersprijzen 2009
Zie ook: * Buurtbemiddeling Deventer

zondag 30 november 2008

Samba Jazz Live at Dizzy - Uniek concert! Margareth Reali (Brasil) & The Cubrabop Quintet 29 nov.2008



Za. 29 nov. 2008 22.00 uur: Arrow Jazz Live Vibes at Dizzy Rotterdam- Uniek concert!:
Margareth Reali (Brasil!) & The Cubrabop Quintet



Vanavond ontvangt het Cubrabop Quintet in Dizzy de gedistingeerde in Sao Paulo woonachtige vocaliste Margareth Reali.
Gedurende haar carriere heeft zij samengewerkt met muzikale grootheden als Cristovao Bastos (Chico Buarque) , Sergio Dias (Os Mutantes) en bossa-nova VIPs als Toquinho en Francis Hime.
Het Cubrabop quintet versmelt (maar extraheert ook!!) op een eigenzinnige manier de muziek van Brazilie en Cuba en voorziet ze van spraakmakende soli. Dit ensemble vol exotische swing speelt hoofdzakelijk eigen werk, gedomineerd door creativiteit en avontuur.

De musici spelen of hebben gespeeld met gerenommeerde groepen als Focus, Nueva Manteca, OTR, Zuco 103, Cubop City bigband en O Septeto.
Naast het eigen instrumentale werk van het quintet zullen zij tesamen met Reali stukken spelen van haar net uitgekomen Cd "Um Trem Para O Sonho" ("A Train To The dream" ). Dit album is geheel gewijd aan het werk van Nivaldo Ornelas (Milton Nascimento, Sarah Vaughan), een van Brazilie's vooraanstaande componisten en arrangeurs. Ook ander Braziliaans-jazz repertoire zal deze avond ten gehore worden gebracht.
DJ Markinho zal deze avond ondersteunen met het de meest groovy & swingende Brazilian jazz/bossa/samba!

Het werd een fantastische avond!

- Nieuwe CD Margareth Reali!
Um Trem Para O Sonho-As Cancoes De Nivaldo Ornel


- Margareth Reali no Santa Fé live ( TV / Youtube)